Choroby błony naczyniowej

Choroby błony naczyniowej.

Zmiany wrodzone błony naczyniowej.
Brak tęczówki jest wadą bardzo rzadko spotykaną, której towarzyszy oczopląs lub niedowidzenie. Powikłaniem tej wady może być jaskra wtórna.
Szczelina tęczówki jest wrodzonym ubytkiem tkanki, znajdującej się zawsze w dolnej części tęczówki. Wada ta zazwyczaj kojarzy sie z innymi wadami wrodzonymi.
Błona źreniczna przetrwała jest określeniem zbioru brunatnych nitek biegnących od przodu tęczówki do soczewki. Nazywają się też tak małe gwieździste osady na przedniej powierzchni soczewki.

Zapalenie błony naczyniowej.
Przyczyną stanów zapalnych błony naczyniowej oka, bardzo wrażliwej i podatnej na wszelkie uszkodzenia są zakażenia odogniskowe jak np. martwe zęby ze zmianami przy korzeniach, zaniedbane, przewlekle leczone migdałki. Reakcja obronna organizmu sprawia, że bakterie takie jak gronkowce lub paciorkowce czy też wirusy mogą tkwić latami w ogniskach zapalnych w stanie uśpionym lub o zmniejszonej zjadliwości. W sytuacji spadku odporności organizmu bakterie przenikają do krwioobiegu i osadzają się w tkankach bogato unaczyniowionych. Działanie takie powoduje stan zapalny. Do takich tkanek narażonych na infekcję należy błona naczyniowa oka. Stany zapalne mogą być wywoływane także podczas przebiegu takich chorób jak gruźlica, kiła, przewlekły reumatyzm, ale również być przyczyną czynników zewnętrznych. Są to np. skaleczenia oka, które zwykle wywołuje zapalenie przedniej części błony naczyniowej (tęczówki i ciała rzęskowego).
Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej. Charakterystycznymi symptomami dla tej choroby są częste bóle głowy i oczy. Oczy są tu przekrwione oraz zauważalne jest na tylnej części rogówki osady z elementów morfologicznych krwi, limfocytów, a także komórek wielojądrzastych. W przedniej komorze oka pojawia się wysięk zapalny, który powoduje wytworzenie się zrostów pomiędzy soczewką a tęczówką. W poważnym stanie może dojść do wytworzenia się błony przysłaniającej źrenicę. Tęczówka posiada widoczne naczynia krwionośne. Głębsze części oka nie są widoczne z powodu zmin w nim występujących. Nie leczone i poważne stany zapalne mogą doprowadzić do przewlekłych stanów zapalnych przedniego odcinka błony naczyniowej. Leczenie tu odbywa się poprzez podanie antybiotyków i leków rozszeżających źrenicę.
Zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej. Przebieg choroby zwykle jest bezobjawowy, ale czasem bywa następstwem zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej. Na dnie oka powstają białawe ogniska wysiękowe o niewyraźnych obrysach, które po pewnym czasie przybierają kolor szarożółty, a krawędzie ich są wyraźne i wyróżniające się od otoczenia. Często występuje tu osłabienie ostrości widzenia, głównie w przypadku umiejscowienia się choroby w plamce żółtej. Jednak czasem nie dochodzi do upośledzenia widzenia. Przy leczeniu stosuje się antybiotyki, leki poszerzające źrenice oraz kortykosteroidy.
Zapalenie błony naczyniowej na tle toksoplazmozy. Zakażenie to powstaje na skutek zatrucia drogą pokarmową poprzez spożycie niedogotowanego lub starego mięsa. Wirus ten jest bardzo groźny dla kobiet w ciąży, ponieważ zakażenie może przenieść się na płód. Charakterystycznym dla toksoplazmozy jest umiejscowienie w około plamki żółtej lub blisko tylego bieguna oka. Leczenie powinno odbyć się sulfonamidami według wskazań lekarskich.
Zapalenie współczulne oka. Jest to obustronne zapalenie błony naczyniowej oka. Choroba występuje podczas uszkodzenia oka zwłaszcza przy ranie ciał rzęskowego. Stan zapalny powstaje w oku zranionym, a po pewnym czasie przedostaje się do oka zdrowego. Zapalenie to jest chorobą przewlakłą. Okres wystąpienia choroby od chwili zranienia jest różny i może wynieść od tygodnia do kilkunastu lat. Choroba jest rzadkospotykana i występuje u 2% osób ze schorzeniemi oczu. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków, kortykosteroidów, leków poszerzających źrenice. Zapobieganie natomiast odbywa się poprzez leczenie ran oka, a przy poważnym uszkodzeniu oka na jego usunięciu.